6 juni 2018
Het is maandag, onze eerste werkdag aan de nieuwe basisschool. We vertrekken in twee groepen, het busje is niet groot genoeg voor ons allen. In de eerste groep gaan bijna alle mannen, op 2 na. Een paar uur later volgt de tweede groep. De hoeken zijn al een stuk gemetseld door David, onze aannemer, en zijn mannen. Bouwploeg gaat fanatiek aan de slag, stapels stenen maken voor de metselaars. En specie verdelen onder de metselaars. Het gaat snel met deze grote groep, ook dankzij de handschoenen van Speerstra. In korte tijd zijn de muren al zichtbaar.
Ondertussen gaan de vrouwen aan de slag om de meegenomen kleren, schoenen en beddengoed klaar te leggen en te sorteren, voor meisjes en jongens, van groot naar klein. Als het klaar is, kunnen de spullen verdeeld worden onder de huisvrouwen van de familiehuizen. Op hun beurt zorgen zij ervoor dat het weer verdeeld wordt onder de kinderen. De huisvrouwen storten zich letterlijk op de spullen en in een mum van heeft ieder zijn deel, gretig als ze zijn de beste spullen voor hun kinderen te bemachtigen. Ook mogen ze koffers houden waarin ze de spullen kunnen bewaren.
Onze werklust wordt onderbroken door een onweersbui. Eerst onschuldig met een paar drupjes, maar al snel gaan de hemelsluizen en zoekt iedereen een schuilplek. Enkelen weten het guesthouse te bereiken, ons onderkomen op Bulamu. Anderen doen er wat langer over en kiezen voor een tussenstop.
Esther, één van de huisvrouwen zorgt voor de lunch. Pico bello, keuze uit gehaktsaus, salade met spaghetti of rijst. Er wordt goed voor ons gezorgd. En het regent nog steeds! We moeten onze bouwactiviteiten staken, en zo gaat de eerste bouwploeg terug naar het hotel. De andere groep volgt later. We hebben tot 1 uur gewerkt, maar door ons enthousiasme is het een volledig dagresultaat.
Na ons ontbijt gingen we in twee groepen naar Bulamu. De eerste groep arriveerde rond 10.00 uur. We gingen meteen naar de kerk waar we hartelijk welkom werden geheten. We kregen allemaal een plaats toegewezen. We zaten nog maar net of we hadden al kinderen naast ons zitten. Ze wilden steeds aan onze armen voelen, speelden met de sieraden. Ondertussen werd er uit de bijbel gelezen en werden de kinderen toegesproken zowel in het Oegandees als in het Engels. Zodra de kinderen hun hoofd lieten hangen of met de ogen dicht zaten, werden ze gepord om rechtop te gaan zitten. Na het bijbel lezen kwam het koor met zang en dans. Dit was fantastisch!
Ook de meisjes en jongens gingen voor ons dansen. Geweldig om te zien. Tussendoor kwamen jongeren getuigen van hun geloof. Ondertussen was de tweede groep ook gearriveerd. Wij werden naar voren gehaald, Frits heeft ons voorgesteld aan de groep.
Het was erg warm in de kerk en daarom zijn wij naar buiten gegaan om lekker in de schaduw te zitten.
Een aantal sponsorkinderen kwamen vandaag ook op bezoek. Mooi om hen na 6 jaar weer te zien. En wat waren ze blij met de cadeau’s die we voor hen hadden meegenomen.
Alle kinderen kregen vandaag een feestelijke maaltijd aangeboden. Dit was gesponsord door Jetty van der Heide, Clara Willemsen en Margriet Hutte. De maaltijd bestond uit vlees, rijst en verse groente. Daarnaast kregen ze nog een flesje frisdrank. Ze hebben er erg van genoten.
Ondertussen hebben wij een heerlijke lunch gehad, klaargemaakt door onze gastvrouw Esther. Ook de sponsorkinderen mochten mee eten. Na de lunch hebben een aantal jongens ons een rondleiding gegeven bij de varkens en de fruitbomen.
Daarna is de eerste groep weer door Mark naar het hotel gebracht. De tweede groep heeft nog een poos onder de boom gezeten, samen met de sponsorkinderen, lekker in de schaduw, wachtend op Mark en zijn busje. Voor het diner heeft iedereen zich lekker opgefrist. Het diner is prima maar voordat de laatste zijn of haar eten krijgt is de avond bijna om. Het was weer een enerverende dag met heel veel indrukken en vooral hele mooie momenten.
5 juni 2018
Vandaag gingen we naar Kampala. In deze stad wonen 5 miljoen mensen en geld is weinig waard. Na een bezoek aan de bank voelden we ons (waren we) miljonair. Op naar de markt om een paar leuke souvenirs te scoren. Wat een ervaring.
De rit door de stad is een onvoorstelbare ervaring. Het krioelende verkeer: auto’s bumper aan bumper, de boda-boda’s, voetgangers, alles gaat door elkaar. De handel op straat, overal in de stad, gaat dag en nacht door. De 24uurseconomie is hier heel gewoon. Logisch dat je dan tussen je spullen ligt te slapen.
Na een lekker kopje koffie en een kleine lunch brachten we een bezoek aan het voormalige koninklijke paleis. De gids vertelde over de geschiedenis van het verschrikkelijke bewind van Idi Amin. Het paleis is nu een monument. De bijbehorende vijver is een oase in de stad. Toen we terug kwamen bij de bus, waren er in de tuin voor het paleis twee bruidsparen. Dit moesten we natuurlijk op de foto zetten. Iedereen zag er zo mooi uit. En we mochten ook met de bruidsparen en hun familie op de foto.
De rondrit door de stad ging nu naar de katholieke kerk. Deze staat bovenop één van de zeven heuvels, waarop Kampala is gebouwd. En hoe bijzonder, ook hier was een bruidspaar. Het was vast een vooraanstaande familie, want het was allemaal pracht en praal.
De busrit ging daarna naar de moskee. Deze ligt op de middelste van de zeven heuvelen van de stad. In dit deel van de stad wonen dan ook de meeste moslims. De vrouwen mochten wel naar binnen, maar ze moesten wel bedekkende kleding aan. De rokken en sluiers werden vakkundig gedrapeerd en toen mocht de groep naar binnen. De schoenen uit en niet praten. De gids was een jonge man en hij vertelde enthousiast over de gebruiken van de Islam. We hebben de bijbehorende toren beklommen. Meer dan 300 treden hoger, hadden we een geweldig uitzicht over de stad.
Na deze conditietest was het tijd voor een heerlijk diner in Faze2. Een enerverende dag. Zoveel indrukken. We hadden een geweldige chauffeur om ons door de chaos in de stad te loodsen en ons weer veilig in het hotel te brengen.
4 juni 2018
Om 9.00u kwam iedereen aan het ontbijt. Ook klaagde iedereen over het lawaai van de afgelopen nacht. Het hotel ligt aan een drukke weg en het verkeer ging de hele nacht door. Na het ontbijt gingen we met de bus op weg naar Bulamu. Vooral de mensen die voor de eerste keer mee zijn, keken hun ogen uit. Zoveel indrukken, zoveel te zien. Op Bulamu aangekomen, werden we enthousiast ontvangen door de kinderen die net een pauze hadden. De koffers vol met kinderkleding en andere spullen, nodig voor de bouw ed werden naar het guesthouse gebracht. Verder kregen we een rondleiding door het dorp. Bouwbesprekingen werden gevoerd. De lunch had Ester, een van de huismoeders, voor ons klaargemaakt, veel te veel, maar wel lekker.
Na het eten zijn we verder gegaan met de rondleiding, de tuinen en de varkens moesten ook nog bekeken worden.
Om 15.00u is de eerste groep weer richting het hotel gegaan en de andere helft is gaan lopen naar de hoofdweg, waar ze opgepikt werden door het busje van Joseph. Alle indrukken en verhalen konden we verwerken onder het genot van een biertje of een frisje op het terras van het hotel.
1 juni 2018
Donderdagochtend om 6.00u was bijna iedereen present bij het busstation in Lemmer. De bus werd volgeladen met wel meer dan 34 koffers. Het wachten was op de mensen uit Groningen, die enigszins verlaat waren. En dan op weg naar Schiphol, waar we wel op tijd aankwamen. De koffers moesten allemaal ingecheckt worden, wat enige tijd vergde.
Na een kop koffie was het tijd om te boarden. We zaten mooi bij elkaar in het vliegtuig en we hadden een goede vlucht. In Entebbe aangekomen, was het een probleem om door te douane te komen. De visums moesten worden gecheckt en in het paspoort komen. Pier en Roelie hadden hier veel problemen mee en tot 3 x toe opnieuw alles invoeren: foto, vingerafdrukken en de handtekening. De anderen hadden de koffers al, voordat iedereen door de douane was. Buiten de aankomsthal stond Joseph, met een aantal kinderen op ons te wachten. Vele knuffels volgden.
Op naar de bus, een kleine bus en veel bagage en mensen die vervoerd moesten worden. Maar ja in Oeganda kan veel. De jongens stouwden de koffers allemaal achterin de bus. We waren bang dat de bus achterover zou hellen. Gelukkig ging alles goed. Nadat we het Friese volkslied hadden gezongen, begonnen ook de jongens van Bulamu te zingen. Heel gezellig allemaal. 00.30u wamen we aan bij het hotel. De kamers werden verdeeld en eerst hebben we nog wat gedronken voordat iedereen naar bed ging.
22 mei 2018
Zaterdag 19 mei stond de bouwploeg op de Pinkstermarkt in Lemmer. We hadden een kraam in Oegandese sfeer met informatie over onze stichting en de bouwplannen. Olivia Nasozzi had heerlijke Oegandese loempia’s gemaakt en die vonden gretig afname onder de bezoekers. Er waren aantrekkelijke prijzen beschikbaar gesteld door de Lemster winkeliers voor de loterij. Al met al een geslaagde actie met een mooie opbrengst van €700.
17 mei 2018
Donderdag 31 mei vertrekken ze naar Oeganda, 14 Lemsters en 3 personen uit Groningen. Ze gaan een lagere school bouwen voor de ruim 380 kinderen in het wees-kinderdorp Bulamu. De voorbereidingen zijn getroffen waaronder diverse acties om het nodige geld bijeen te krijgen.
Mede door de vele giften (vaak grote) vanuit de Lemster gemeenschap en bedrijven kan de groep met dit project starten. Ook in Oeganda staat alles klaar voor bouw. De fundering is gemaakt en dus kunnen ze bij aankomst meteen aan de slag.
Mocht u de bouw willen steunen (graag), en/of de reis en bouwactiviteiten willen volgen dat kan via onze berichten hier en op Facebook
Bijgaande foto – Lemsters en oud-Lemsters die zich gaan inzetten voor dit kinderdorp.
Vanaf links: Dré Schulte, Frits van der Heide, Roelie de Haan, Geertje Hoekstra, Jappie de Haan, Meta Mulder, Sietske Schulte, Marten Speerstra, Jan Mulder, Geke van der Heide, Pier Hoekstra, Murk Hoekstra, Theo de Witte, Hessy Hoekstra.
14 mei 2018
Het gaat voorspoedig met de bouwwerkzaamheden in Bulamu. De lokale aannemer geeft ons een indruk van de vorderingen daar. Het 7e huis is zover opgebouwd dat het gestukadoord kan worden, de betonvloer van de school is ver gevorderd. De septische put van de sanitaire unit is ook al bijna klaar. En er is begonnen met het maken van een keuken in huis 13.
Kijk ook bij de foto’s op de website
6 mei 2018
De Nationale Voetbalschool organiseerde voor de vijfde keer de JAKO-voetbaldagen bij CVVO Lemmer van 30 april t/m 3 mei 2018. Er is een sponsorloop gehouden voor ons bouwproject in Oeganda. Alle deelnemers heel erg bedankt!
Wauw, wauw, wauw! Wat hebben jullie goed je best gedaan voor de sponsorloop. Jullie hebben een geweldig bedrag opgehaald, namelijk €2812,20. Stichting Kinderhulp Oeganda, wij wensen jullie heel veel succes aankomende maand in Oeganda!
bron: de Nationale Voetbalschool
16 maart 2018
Wij zijn een nieuwe actie gestart: we gaan een school bouwen in het kinderdorp Bulamu. Deze basisschool (primary school) is hard nodig om voor goed onderwijs te zorgen. Dan hoeven de woonhuizen niet meer als leslokaal te dienen en kunnen de kinderen naar een echte school.
De voorbereidingen zijn op dit moment in volle gang. Begin juni gaat een werkgroep uit Lemmer naar het kinderdorp om daadwerkelijk mee te bouwen aan de basisschool.
U kunt ook meehelpen door deze actie te steunen!
Hier kunt u de flyer voor deze actie bekijken.